Sprawdzanie skuteczności samoczynnego wyłączenia zasilania

Samoczynne wyłączenie zasilania jest najczęściej stosowanym środkiem ochrony przy uszkodzeniu, jest wymagane dla ochrony przed porażeniem elektrycznym, a także do zabezpieczenia instalacji i urządzeń przed stanami zakłóceń ich pracy lub zniszczeniem. Ochrona przy uszkodzeniu przez samoczynne wyłączenie zasilania jest skuteczna wtedy, jeżeli w razie zwarcia L-PE (L-PEN) urządzenie ochronne samoczynnie wyłączy zasilanie instalacji w wymaganym czasie.

     Największe dopuszczalne czasy wyłączenia zasilania w układach sieci TN i TT, określone są w normie PN-HD 60364-4-41:2017-09 

W układzie TN mogą być stosowane następujące urządzenia wyłączające:

a) nadprądowe – w celu ograniczenia cieplnych i elektrodynamicznych skutków zwarć lub

b) różnicowoprądowe (RCD).

     Urządzenie RCD może być stosowane do ochrony przy uszkodzeniu obok przewidzianego dla danego obwodu urządzenia nadprądowego, lub zgodnie z PN-EN 61009-1:2013

W szczególnych przypadkach w układzie TN może nastąpić zwarcie przewodu liniowego z ziemią, np. w liniach napowietrznych, z pominięciem przewodu ochronnego. Wtedy cały prąd zwarciowy płynie przez rozległy układ uziomowy o małej rezystancji uziemienia. Aby pojawiające się między przewodem ochronnym i przyłączonymi do niego częściami przewodzącymi dostępnymi napięcie względem ziemi odniesienia nie przekraczało dopuszczalnej wartości 50 V

Ochrona przez samoczynne wyłączenie zasilania w układzie TT

Wszystkie części przewodzące dostępne chronione wspólnie przez to samo urządzenie zabezpieczające powinny być połączone przewodem uziemiającym (ochronnym) do wspólnego uziemienia ochronnego RA. W przypadku gdy występuje kilka urządzeń zabezpieczających połączonych szeregowo, wymagania te dotyczą oddzielnie wszystkich części przewodzących dostępnych chronionych przez każde z tych urządzeń zabezpieczających. Punkt neutralny źródła zasilania w układzie TT jest bezpośrednio uziemiony. Jeżeli punkt neutralny lub punkt środkowy układu zasilania jest niedostępny lub nieosiągalny, powinien być uziemiony przewód liniowy. W razie uszkodzenia izolacji podstawowej w zasilanym urządzeniu, pętla zwarcia doziemnego zamyka się przez uziemienie ochronne RA, uziemienie robocze układu RB i przewód liniowy do miejsca uszkodzenia (Rys. 4).Impedancja pętli (Zs) jest stosunkowo duża, ma charakter rezystancyjny i w pewnych warunkach, zależnych od wartości rezystancji uziemienia uziomu ochronnego (RA), może nie spełnić warunku samoczynnego wyłączenia zasilania. Zgodnie z PN-HD 60364 w instalacjach elektrycznych wykonanych w układzie TT do ochrony przy uszkodzeniu powinny być stosowane wyłączniki różnicowoprądowe, poprzedzone wyłącznikiem różnicowoprądowym selektywnym – jako rezerwowego urządzenia wyłączającego. Do ochrony przy uszkodzeniu w układzie TT może być użyte zabezpieczenie nadprądowe pod warunkiem, że będzie zapewniona stała i odpowiednio mała wartość impedancji pętli zwarciowej (Zs). Zastosowane urządzenie nadprądowe musi zapewnić samoczynne wyłączenie zasilania w czasie określonym dla układu TT. Jednak zalecenia dotyczące czasów samoczynnego wyłączenia zasilania w praktyce wymagają stosowania w każdym przypadku wyłączników różnicowoprądowych.

Zaufanie i bezpieczeństwo

Jesteśmy doświadczonymi fachowcami od lat działającymi w branży elektrycznej. Gwarantujemy wysoką jakość wykonywanych usług.

Oszczędź swój czas

Dzięki naszemu wieloletniemu doświadczeniu nie będziesz musiał martwić się awarią w Twoim domu.

Media Społecznościowe